Mensen die elke ochtend een koude douche nemen (hoeveel zouden dat nu nog blijven doen vraag ik me af), al dan niet gecombineerd met ademhalingsoefeningen, kinderen van 12 die dure huidproducten op hun gezicht smeren, grote drinkbekers van Yolanthe (want je moet wel 2 liter water per dag drinken), middelen om je cortisol op peil te houden, collageen, de laatste Shein- en Temu-aanbiedingen; als je wel eens wat tijd verdrijft op Instagram en andere sociale media, kom je het tegen. De een is er gevoeliger voor dan de ander.
Wetenschappelijk gezien vaak klinkklare onzin natuurlijk, maar door deze mechanismen is er zelfs in mijn badkamer wel eens tandpasta zonder fluoride verschenen. Ook ik ben dus niet geheel ongevoelig voor beïnvloeding. Gelukkig weet ik dat influencers vooral een idee (manifesteren!) of een product (high proteïn!) verkopen dat inspeelt op de menselijke behoefte om slank, gezond, succesvol en gelukkig te zijn om daar vooral zelf geld aan te verdienen en daar op hun beurt succesvol (en slank, gezond en gelukkig?) door te worden.
Maar wat als je die kennis niet hebt of gezien de staat van de ontwikkeling van je hersenen wat impulsiever bent, zoals bij veel jongvolwassenen nog het geval is. In de klas hoor ik de taal van influencers weerklinken. Bijvoorbeeld wanneer het gaat over de pil (‘stopweken moet je inlassen anders krijg je te veel hormonen’), of tradwives. Laatstgenoemden willen heel graag thuis blijven en voor het huishouden (en de behoeften van hun man) zorgen.
Op zich geen probleem, maar ik vraag me af of er naast deze behoefte ook het inzicht bestaat dat diezelfde tradwife wel een beroep doet op collectieve voorzieningen en hoe ze denkt over wat haar bijdrage is aan een groter geheel dan haar eigen gezin. En dan laat ik mogelijke andere gevolgen zoals het normaliseren van geweld tegen vrouwen nog even achterwege.
Ik sta erbij, ik hoor het aan en ik doe niets. De tijd van de docent als rolmodel is denk ik wel voorbij en misschien is dat maar goed ook. Oordeelsvorming wordt voor een groot gedeelte online gedaan, wat kan ik daar als docent tegenover zetten? Is dat wel mijn taak?
Saxion is een soort minimaatschappij waarin een heleboel mensen van verschillende achtergronden en opvattingen samenkomen. Een beetje zoals de echte wereld. Het zou mooi zijn als we in gesprek zouden kunnen over influencers en wat ze eigenlijk zeggen, wat mogelijke intenties daarbij kunnen zijn, wat daar de gevolgen van zijn en waar ze hun uitspraken op baseren. Een soort 21st century skills.
En als je dan toch op Instagram zit, ga Sjamadriaan volgen.
Gerelateerde artikelen
Docente Femke Welink deed mee aan regionale ‘Wie is de Mol?’; “Ik zie mijzelf niet als een goede leugenaar”
Docente communicatie en studiecoach Femke Welink (SFIB) deed mee aan de online serie De Dwarsligger, een wel heel regionale versie van het bekende ‘Wie is de Mol?’ Alle kandidaten komen uit Enter, waar ruim 7.800 mensen wonen. De serie is door duizenden mensen bekeken. Welink: “Met De Dwarsligger is heel Twente op de kaart gezet.”
Collegevoorzitter Anka Mulder vertrekt; “Laat Saxion met gerust hart achter”
Na zeven jaar voorzitterschap van het college van bestuur, verlaat Anka Mulder in april 2025 Saxion. Per 1 mei wordt ze vicevoorzitter bij de Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijke Onderzoek (NWO). Eerder deze maand liet mede-bestuurder Timo Kos al weten dat hij vertrekt. Daarmee blijft alleen huidig bestuurder Richard Wielinga, die 1 september begon, over in het college van bestuur.
CMR ziet graag meer grip deelraden op uitkomsten MTO, vraagt CvB in gesprek te gaan met opinieschrijver Wilco Bouwhuis
De Centrale Medezeggenschapsraad (CMR) pleitte afgelopen week voor instemmingsrecht van de deelraden op de verbeterplannen vanuit het medewerkerstevredenheidsonderzoek (MTO). Ook gaf Tessa van der Panne namens de CMR aan dat veel medewerkers van Saxion zich herkennen in de tiendelige ingezonden opinie van docent technische natuurkunde Wilco Bouwhuis. “Het zou mooi zijn als het CvB een benen-op-tafel-gesprek zou hebben met Wilco.”