CMR ziet graag meer grip deelraden op uitkomsten MTO, vraagt CvB in gesprek te gaan met opinieschrijver Wilco Bouwhuis
De Centrale Medezeggenschapsraad (CMR) pleitte afgelopen week voor instemmingsrecht van de deelraden op de verbeterplannen vanuit het medewerkerstevredenheidsonderzoek (MTO). Ook gaf Tessa van der Panne namens de CMR aan dat veel medewerkers van Saxion zich herkennen in de tiendelige ingezonden opinie van docent technische natuurkunde Wilco Bouwhuis. “Het zou mooi zijn als het CvB een benen-op-tafel-gesprek zou hebben met Wilco.”
Het college van bestuur heeft alle tien afleveringen van de door Wilco Bouwhuis’ ingezonden opinie op SaxNow gelezen, liet CvB-lid Richard Wielinga desgevraagd weten. “Ik heb Wilco gevraagd of ik zijn stukken al voor publicatie mocht lezen, maar dat kon niet.” Hij gaat graag in gesprek met Bouwhuis: “Ik zou het leuk vinden om hier met Wilco over verder te praten.” Daarbij maakte hij de aantekening dat de mening van Bouwhuis niet gelijk een algemene waarheid is. “Maar we kunnen wel kijken wat we daarin herkennen.”
Medewerkers-tevredenheid
Van der Panne maakte haar opmerking toen het Medewerkers-Tevredenheid-Onderzoek (MTO) werd besproken. Het valt de CMR op dat Saxion minder goed scoort op punten die ‘teamoverstijgend’ zijn. Als voorbeelden gaf Bert Weteringe de interactie tussen leidinggevenden of managementteams met de werkvloer, de mogelijkheid tot herstel en de relatie onderwijs en onderzoek. Het advies van de CMR: pak die team-overstijgende punten centraal op en geef Academieraden en de Dienstenraad instemmingsrecht op verbeterplannen.
Het college van bestuur moet zich nog buigen over het MTO, zei Wielinga ook. Hij gaf aan dat Saxion bezig is met de ontwikkeling naar een ‘professionele cultuur’ en dat in het MTO wellicht punten zitten die de aandacht nodig hebben. Coen de Heer gaf, namens de CMR, aan dat het logisch kan zijn om het gesprek over de uitkomsten van het MTO meer ‘af te dwingen’, door deelraden instemmingsrecht te geven. In de woorden van CMR-lid Tonny Chu (Business Process Manager): bij ons wordt een 5,3 gescoord op de vraag of het MT weet wat er op de werkvloer leeft. Dat is dan neutraal, maar op die vraag wil je niet neutraal scoren.”
Minder trots op Saxion
Anthony van den Berg gaf, namens de CMR, aan dat hij het gevoel heeft dat collega’s zich vooral betrokken voelen bij hun werkplek, bijvoorbeeld de opleidingen. “Collega’s zijn minder trots op Saxion als instituut, maar wel op hun opleiding. Je ziet in ieder MTO dat er heel intern wordt gekeken.” Dat onderschreef Wytse Mensonides: “Ik heb het gevoel dat dingen steeds verder weg komen te staan van ons: het is een beetje de opleiding tegenover de rest.” Hij vroeg daarbij speciaal aandacht voor zaken ‘die echt niet meer mogen bestaan’, zoals sociale veiligheid.
Collegevoorzitter Anka Mulder zei dat ze niet zomaar instemmingsrecht kon geven aan de decentrale medezeggenschap. “Dat zijn majeure stappen, ik kan me voorstellen dat we daar even op terugkomen.”
Gerelateerde artikelen
Evi komt eten bij Jasper: “Misschien wil ik hierna wel een koksopleiding gaan doen”
Ik ga eten bij Jasper Brink. Jasper is een 18-jarige student Vastgoedkunde, die het leven neemt zoals het komt. Wat hij echt wil? Dat weet hij nog niet helemaal, maar aan talenten en hobby’s geen gebrek. We praten over pianospelen, zijn werk als keukenhulp en over studeren. “Opeens was ik klaar met 5 Havo en moest ik een keuze maken.”
Als stagiair of studentassistent geen eindejaarsgeschenk? Programmamaker Britt Krabbe stelt haar eigen cadeau beschikbaar
Als stagiair of studentassistent sta je op contract bij Saxion en dus moet je werkgever laten zien dat je erbij hoort, vindt programmamaker Britt Krabbe (Studium Generale). En als Saxion dat niet doet, dan doet ze het zelf wel. Op LinkedIn biedt ze haar eigen eindejaarsgeschenk aan. “Ik hoop dat ik iemand een goed gevoel kan geven.”
Christoph bouwde met dochter Yara een boomhut in haar slaapkamer: “Eigenlijk draait alles in dit huis om geborgenheid”
Dit artikel over Saxion-onderzoeker Christoph Hinske begon als verhaal over een vader die met zijn dochter een boomhuthuis in haar slaapkamer bouwde. Bijzonder genoeg, maar er bleek zoveel meer te vertellen, over scheiding, ziekte, maar bovenal over geborgenheid. “Ik wilde een plek maken waar je heelt van binnenuit.”