Onbezongen held René Vrij: “Er moet wel iets heel geks gebeuren, wil ik switchen van baan”

Wat doe je precies, hier in de kelder van het hoofdgebouw in Enschede?
“Ik werk hier al zestien jaar als algemeen medewerker in de Printfactory, iedere dag van half 8 tot 4 uur ben ik aanwezig. Dat zijn onze openingstijden. Ik hou me bezig met het productieproces, dus het printwerk en de nabewerking hiervan. Snijden, inbinden, rillen, vouwen. In principe kunnen we alles, en anders besteden we het uit. Het is heel divers werk, waarbij ik lekker de hele dag bezig ben en gelukkig niet aan een bureau hoef te zitten. Dat is niets voor mij namelijk. Je hebt mensen achter het bureau of mensen op de werkvloer. En ik ben een man van de praktijk.”

Wat deed je voordat je bij Saxion kwam?
“Ik begon op mijn dertiende met werken, op de markt. Dat heb ik zo’n tien jaar gedaan. In die tijd had ik ook geen ambities om wat anders te doen, studeren deed ik niet en heb ik nooit gedaan. Toen ik begin twintig was, ontmoette ik mijn vrouw. Zij werkte bij een printbedrijf, daar zochten ze een chauffeur. Dat heb ik een tijdje gedaan en vond ik fijn om te doen, door de vrijheid die bij het beroep hoort. Daarna deed ik binnen dat bedrijf de inkoop, vervolgens de productie en nog wat later hebben we het bedrijf overgenomen. Maar toen hadden we problemen met de lease en de vorige baas had al een schuld, waardoor we failliet gingen.”

Hoe ben je bij Saxion terecht gekomen?
“Dat is een gek verhaal, probeer me bij te houden. Een Saxion-collega die nu met pensioen is, haar man had een rijschool. Een leerling die daar rijles had, had weer een vader die ik kende. En die wist dat ze hier opzoek waren naar medewerkers. Eigenlijk is het dus via-via-via gegaan.”

En nu zijn we heel wat jaren verder, nog steeds op je plek hier?
“Jazeker, ik denk dat ik hier wel de tijd kan volmaken tot aan mijn pensioen. En dat is zeker nog tien jaar. Het is hier altijd leuk geweest, ik heb het prima naar mijn zin. Er moet wel iets heel geks gebeuren moet ik willen switchen van baan. We hebben een klein team, dus je bouwt een band op met je collega’s. We hebben op donderdagochtend een weekstart en dan doen we een kleurenrondje: rood, oranje of groen. Als iemand oranje of rood zegt, dan vragen we of het met werk of privé te maken heeft. Op deze manier weten we wat er aan de hand is in iemands leven en kunnen we er rekening mee houden.

Bij mij zelf is het ook wel eens oranje of rood geweest. Dan werd de werkdruk zo hoog en zei ik: ‘Ik red het allemaal niet, er moet wat gebeuren.’ Toen kregen we gelukkig een collega erbij om de werkdruk te verminderen.”

Hoge werkdruk. Is er verder ook wel eens iets niet leuk?
“Het printen wordt steeds minder en dus wordt er ook steeds minder papier gebruikt. Zelfs het toetsbureau gaat over naar digitaal. Dat is een hele hap uit onze omzet op jaarbasis, en dat wat wegvalt moeten we zien op te vangen. Daarom proberen we steeds nieuwe dingen. Zoals het promotiemateriaal (truien enzo) en de nieuwe gepersonaliseerde mokken. De enorme apparaten die hier staan kosten ook een smak geld, dus het zou goed kunnen dat we er binnenkort minder hebben. Tja, dan moeten we maar iets verder lopen. Gelukkig hoef ik me met dit soort zaken niet zoveel bezig te houden, dat doen de personen achter de bureaus wel.”

Om 4 uur ’s middags loop je hier de deur uit, en dan?
“Dan stap ik op de fiets naar huis, elf kilometer naar Losser. Als ik thuiskom plof ik niet op de bank. Ik ben geen televisiekijker en lees geen boeken. Ik ben slecht in stilzitten, dus ik ga lekker klussen of tuinieren. We zijn al drie jaar ons huis aan het verbouwen. Met oog op de toekomst bouwen we beneden een slaapkamer. Als ik thuiskom ga ik dus meestal klussen met mijn vrouw. Of we nou avondeten om 5 uur of om 7 uur, dat maakt ons tegenwoordig weinig uit. De kinderen zijn allemaal uit huis, dus we hoeven nergens rekening mee te houden. Ik hoor veel mensen zeggen: ‘Over tien jaar ga ik dit of dat doen’. Maar je kan het ook nu doen. Je weet niet hoe je er dan aan toe bent.”

Wanneer wordt er dan wel uitgerust? Op vakantie?
“Wij gaan niet op een all-inclusive vakantie op een bedje aan het zwembad liggen de hele dag. Liever op fietsvakantie of een busreis naar Spanje of Italië.”

Fietsen, is dat een hobby?
“Met fietsen knoeien, zo zeg ik het altijd. Ik heb wel in het achterhoofd gehad dat ik ooit fietsenmaker zou willen worden, maar dat is toch nooit wat geworden. Ik koop oude fietsjes en deze knap ik op. Dan verkoop ik ze voor een paar tientjes weer door. Ik word er niet rijk van, maar we kunnen er wel een keertje lekker van op het terras zitten met z’n allen.”

Hoe ziet je gezin eruit?
“Met mijn vrouw ben ik deze maand 31 jaar getrouwd. We hebben drie kinderen: twee zoons van 31 en 30 en een dochter van 24. Allemaal een leuke baan, allemaal goed terecht gekomen. We zijn een hecht gezin. Eens in de twee maand spreken we af met de hele club, met aanhang. Iedereen heeft een drukke agenda dus het is belangrijk om zo af en toe eens tijd te maken voor elkaar.”