Column: Weinig les, voor veel geld
Ik wil een toekomst. Een toekomst zonder zorgen en voortdurende stress. Ik wil een huis, kinderen en een vaste baan. En het liefst ga ik nu al volledig aan het werk. Niet alleen omdat ik zo graag wil werken, maar vooral ook omdat ik studeren simpelweg niet kan betalen.
Elk jaar wordt het collegegeld weer verhoogd. Zo weer een paar honderd euro erbij alsof het niets is. Maar waar betaal ik eigenlijk voor? En hoe zit het met mijn tijdsinvestering, want ik heb nauwelijks les, maar loop stage én werk anderhalve dag in de week om het collegegeld te kunnen betalen.
Gemiddeld vijf uur in de week les, dat is wat wij als derdejaars Social Work studenten krijgen, in tegenstelling tot de twintig contacturen waarmee Saxion adverteerde toen ik met de opleiding begon. En het is nou ook niet zo dat ik voorgaande jaren zoveel meer lessen had. Het is teleurstellend.
Omgerekend betaal ik dit jaar ongeveer 65 euro per lesdag. Met de klas betalen wij zo’n 1000 euro per dag, en dat is het naar mijn mening gewoon niet waard. Ik betaal me scheel voor vijf uur les in de week, terwijl ik vanuit andere studies hoor dat zij wel volledige weken les krijgen voor dit bedrag. Het is belachelijk en het voelt oneerlijk. Hoe kan het dat er zoveel verschil zit in vergelijking met andere opleidingen?
Want waarom krijgen wij als Social Work studenten in verhouding zo veel minder les? Ik weet dat Saxion niets aan het verplichte collegegeld kan veranderen, maar mijn opleiding schiet wel te kort, als je kijkt naar wat wij voor het geld terugkrijgen. Want wij krijgen niet alleen weinig uren voor dit bedrag, ook leer ik tijdens de opleiding niet genoeg over de taken die ik ga krijgen in het werkveld.
Ik leer voornamelijk tijdens mijn stage en werk en mis vanuit school de handvatten om mijn taken voldoende uit te kunnen voeren. En waarom ben ik überhaupt begonnen met het hbo, als mijn collega's met mbo 4 meer kennis hebben over de doelgroep waarmee we werken, en de handvatten aangereikt kregen om de taken in het werkveld uit te voeren.
We betalen erg veel, en krijgen hiervoor te weinig terug. Het geeft mij twijfels en als ik vooraf had geweten hoe het daadwerkelijk zat met de uren, had ik misschien niet eens voor deze opleiding bij Saxion gekozen. Als ik nou wat meer les had gekregen, had ik tenminste nog het idee dat wij als studenten waar kregen voor ons geld.
Want op dit moment moet ik naast vijf uur les, 28 uur stage en schoolwerk, nog twaalf uur per week werken, omdat ik anders mijn collegegeld niet kan betalen.
Gerelateerde artikelen
Vijfenzeventig procent neventaken, deel 7 (van 10): “Waarom ik de kwestie Reisbalans iets met de kwestie 3S te maken vind hebben”
Van de invoering van het nieuwe onderwijsmodel, online toetsen en de SDG’s die in het curriculum komen, tot Reisbalans en onderling omgaan met kritiek. Wilco Bouwhuis, docent technische natuurkunde, schreef een opinie van 16.000 woorden over alles wat hem bezighoudt op Saxion. In deel 7 (van 10), beschrijft hij waarom Reisbalans en 3S verband met elkaar houden. “Er is te veel bemoeienis en controledwang en met beide is een eigen gremium aan de haal gegaan.”
Deze Saxionners waren bij het massale onderwijsprotest: “Ik sta hier ook voor anderen”
Helemaal alleen reisde ICT-student Dhillen van Wingerden gisteren van Almelo naar Den Haag voor het grote protest tegen de onderwijsbezuinigingen. Hij was een van de weinige Saxion-studenten. Ook een enorme treinvertraging weerhield hem er niet van zijn stem te laten horen. “Er moet echt iets veranderen.”
Studente Adelina laat de artiesten uit haar geboorteland Mozambique zien, omdat niemand anders het deed
Twee maanden reisde Adelina Muchanga (21) door haar geboorteland Mozambique. In het Oost-Afrikaanse land ontdekte de studente (Applied Computer Science) fotografie als manier ‘om de wereld niet langs haar heen te laten gaan’. Ze ontdekte ook dat er een wereld aan fantastische artiesten is in het land, maar dat hun optredens nauwelijks vastgelegd worden. Dus besloot ze daar iets aan te doen.