Column: Volwassen?
Maken we met zijn allen een verschuiving mee? Waar enkele jaren geleden de meeste twintigers en dertigers ongehuwd, kinderloos en job-hoppers waren, verandert dit volgens mij steeds meer.
De eindeloze vrijheid en keuzes worden ingeruild voor stabiliteit en zekerheid. Drie of vier studies achter elkaar volgen en net zo veel tijd in de kroeg spenderen als thuis, lijkt verleden tijd. Of dit met de coronacrisis te maken heeft of niet, het is best interessant. Ik dacht dat deze generatie nooit écht zou settelen. Worden we nu ineens volwassen?
In de meeste landen word je rond je achttiende verjaardag als volwassene beschouwd. In Nederland is het zo dat je vanaf 18 jaar meerderjarig bent en vanaf 21 geheel 'onafhankelijk. Helemaal volwassen. Bij ouder en volwassen worden, komen verantwoordelijkheden kijken. Echt je eigen boontjes doppen.
Je gaat je bezig houden met financiën, want hoe ga je die torenhoge studieschuld ooit afbetalen? Of een huis kopen? Met de beruchte BKR-registratie die in de lucht hangt, kun je adios zeggen tegen je vrijheid. Want als die registratie er eenmaal is, dan woon je de komende 20 jaar nog thuis. Volwassen of niet.
Geen doordeweekse avonden in de kroeg meer, want je moet ’s morgensvroeg weer fris en fruitig op je werk verschijnen. Om nog maar niet over de vraag welke zorgverzekering jouw soulmate is, het regelen van je inkomstenbelasting, pensioensregelingen treffen en zelf uitvogelen welke kleur kliko morgenochtend aan de straat hoort te staan.
Het leek even alsof deze generatie daar dus niet op zat te wachten en dat settelen werd nog even uitgesteld. Maar dát is niet langer zo, ofwel?
Vriendinnen gaan samenwonen en worden zwanger, vaste contracten en nieuwe woningen komen ter sprake. En niet alleen in mijn directe omgeving, maar ook bij collega’s, op Facebook en in het nieuws zie ik steeds meer ‘volwassen-dingen’.
De coronacrisis heeft er misschien voor gezorgd dat we meer tijd thuis doorbrengen, maar toch niet dat we meer achter de geraniums zitten? Alhoewel ik wel meer aandacht heb voor mijn omgeving en de kleine dingen. Maar is dat nou te danken aan die crisis, of aan mezelf?
En dan ineens is daar het besef. Het is niet de coronacrisis of de generatie die aan het veranderen is: ik ben het zelf. ík ben degene die nadenkt over het afval, een andere zorgverkering en het afbetalen van mijn studieschuld. En ook al krijg ik het Spaans benauwd van alle veranderingen, ik word ouder en dit hoort er denk ik bij. Ik zou het bijna volwassen noemen.
Maxime Gokoelsing (21) is vierdejaars student creative business
Gerelateerde artikelen
“Disproportioneel en ingrijpend in dagelijks (werk)leven”; medewerkers vragen CvB om invoering Mobile Application Manager stop te zetten
Zet de invoering van Mobile Application Management, dat zowel op werk- als privétoestellen die Saxion-apps gebruiken, per direct on hold. Dat vraagt een groep medewerkers van de academie Mens en Maatschappij aan het college van bestuur. Zij voelen zich overvallen door nieuwe beperkingen, zoals het blokkeren van de integratie van de werkagenda in de privéagenda. “Wij ervaren deze maatregel als disproportioneel en ingrijpend in ons dagelijks (werk)leven”, schrijven ze in een e-mail. Het CvB zegt het signaal serieus te nemen, en gaat evalueren.
Poolse studente naar rechter om hoogte aanvullende beurs, maar minister hoeft bedrag niet te herzien
Een CMGT-studente uit Polen stapte naar de rechter omdat ze de aanvullende beurs die ze van september tot en met december 2023 kreeg te laag vond. Volgens haar is er geen rekening gehouden met de werkelijke inkomsten van haar ouders, die een eigen bedrijf hebben in Polen. De rechter vroeg om nadere gegevens, maar die kon de studente niet overleggen, omdat ze naar eigen zeggen geen accountant kan betalen.
Cartoon GUUS: AI
GUUS is terug. En niet alleen: net als vele studenten schakelde hij elektronische hulp in, al maakte hij deze tekening gewoon zelf.