Verantwoordelijk
De mensen van Saxion én de hogeschool investeren in duurzame oplossingen, terwijl ons pensioengeld deels naar olie, kolen en gas gaat. Dat is onverenigbaar, betoogt hoofdredacteur Rik Visschedijk. Bestuurders in de publieke sector moeten een duidelijke lijn trekken.
Als individu en als lid van de Saxion-club, doen we zoveel we kunnen aan verduurzamen. We leggen zonnepanelen, investeren in warmtepompen en scheiden ons afval. In dat licht is het niet te verkroppen dat ‘ons’ pensioenfonds ABP naar verluidt 17 miljard euro investeert in fossiele brandstof. Het geld dat wij opzij zetten voor de toekomst, gaat daarmee naar de afbreuk van diezelfde toekomst.
Saxion onderschrijft de Sustainable Development Goals van de Verenigde Naties, draait een pilot met herbruikbare koffiebekers en vervangt de Tl-verlichting voor meer zuinige LED-lampen. Dat doet de hogeschool om de wereld fatsoenlijk aan onze kinderen over te dragen. Als publieke instelling is het niet minder dan logisch dat Saxion hier vol op inzet. Saxion schreef om die reden een ‘duurzame ambitie bedrijfsvoering’. Juist een instelling gefinancierd met publiek geld hoort hier een koppositie in te nemen.
Zuur
Twee Saxionners tekenen onlangs de petitie ABPfossielvrij en maakten daar gewag van op Twitter. Zoals Ruud Steltenpool (informatie-analyticus)het treffend tegen SaxNow zei: “Ik zit in het onderwijs omdat ik de wereld een stukje beter wil maken. Juist daarom is het zuur dat het geld dat ik reserveer voor de toekomst, naar vervuilende technologie uit het verleden gaat.”
Dat ABP het pensioengeld in olie, kolen en gas investeert, is des te wranger als we bedenken dat de overheid van ambtenaren – en dus ook medewerkers van Saxion – vraagt haar maatschappelijke verantwoordelijkheid te nemen en structureel thuis te werken in de strijd tegen het coronavirus. Waar de basisscholen dicht gingen met het argument om ouders toch vooral aan huis te houden, werkt het ambtenarengilde als sinds maart thuis.
Dat is lang niet altijd zo buiten de muren van de publieke instelling. Daar was het geen uitzondering dat mensen naar de fabriek, kantoor en klanten gingen. Basisscholen dicht om ouders thuis te houden? Het is een hard gelag voor de Saxion-medewerkers die al negen maanden inloggen vanaf de keukentafel. In de woorden van Hanneke Messelink (docente taaldidactiek): “Ik werk als sinds maart thuis en ben maar vier keer op Saxion geweest. Dan vind ik zo’n boodschap niet gepast.”
Een oproep om maatschappelijke verantwoordelijkheid te nemen werkt altijd twee kanten op. Ja, wij blijven thuis om de verspreiding van de corona-varianten tegen te gaan. Maar wij kozen ook voor een baan in de publieke sector, omdat we betrokken zijn en de wereld beter – of in ieder geval niet slechter – achter willen te laten. Daarmee is de roep om onze pensioengelden niet aan de Shells, ExxonMobils en BP’s van deze wereld te geven, een heel rechtvaardige. En één waar onze bestuurlijke vertegenwoordigers zich hard voor moeten maken.
Gerelateerde artikelen
Studente Adelina laat de artiesten uit haar geboorteland Mozambique zien, omdat niemand anders het deed
Twee maanden reisde Adelina Muchanga (21) door haar geboorteland Mozambique. In het Oost-Afrikaanse land ontdekte de studente (Applied Computer Science) fotografie als manier ‘om de wereld niet langs haar heen te laten gaan’. Ze ontdekte ook dat er een wereld aan fantastische artiesten is in het land, maar dat hun optredens nauwelijks vastgelegd worden. Dus besloot ze daar iets aan te doen.
Ruim miljoen euro subsidie voor projecten op gebied van ondermijning, duurzaam bouwen en landbouwemissies
Drie SPRONG-projecten van Saxion hebben opgeteld meer dan één miljoen euro subsidie gekregen van regieorgaan SIA. De projecten richten zich op uiteenlopende onderwerpen: het duurzaam gebruik van hout in de bouw, tegengaan van criminele geldstromen en ondermijning en het verlagen van schadelijke uitstoot in de landbouw en het verwaarden van mest.
Vijfenzeventig procent neventaken, deel 6 (van 10): Onderwijspolitiek: complotten en corruptie?
Van de invoering van het nieuwe onderwijsmodel, online toetsen en de SDG’s die in het curriculum komen, tot Reisbalans en onderling omgaan met kritiek. Wilco Bouwhuis, docent technische natuurkunde, schreef een opinie van 16.000 woorden over alles wat hem bezighoudt op Saxion. In deel 6 (van 10), beschrijft hij de ‘onbedoelde’ onvrede onder studenten en medewerkers over het onderwijs: “Door een onderwijsorganisatie die, uit angst, vasthoudt aan diezelfde complexheid – en macht.”