IMG-20220312-WA0002.jpg

Docent Hilde-Marie verhuist naar Afrika: “Het is een sprong in het diepe”

Kaartjes, drop, chocola, een gelukssteen, een borrelplank en nog veel meer. Omringd door cadeaus, gekregen van collega’s, zit Pabo-docent Hilde-Marie van Slochteren in de docentenkamer in Edith Stein. Ze viert na zestien jaar haar allerlaatste dag op Saxion. Bitterzoet, want op Saxion voelt ze zich thuis. Maar waar ze zich nog meer thuis voelt, is in Afrika. Vandaag vertrekt ze naar Malawi om zich bezig te houden met vrouwenrechten en het oprichten van een school. “Ik vind het belangrijk om van waarde te zijn voor andere mensen.”

In de afgelopen zes jaar is ze meerdere keren in verschillende landen in Afrika geweest. Ze bouwde lerarenwoningen en schoolblokken, en gaf les en deed schoolbezoeken. Maar dit keer heeft ze haar huur en baan in Nederland opgezegd en verhuist ze voor onbepaalde tijd.

Wat ga je precies doen in Malawi?
“Ik wil me focussen op girls empowerment, in Afrika is de gelijkheid tussen man en vrouw namelijk ver te zoeken. Meisjes hebben daar vaak een grote taak in het huishouden: water halen, koken en voor de kinderen zorgen. Dit moeten ze combineren met school. Als ze überhaupt naar school kunnen, want als de ouders te weinig geld hebben, is dit helemaal geen mogelijkheid. Of er moet een keuze gemaakt worden welk kind uit een gezin naar school kan, en dan is het vaker de jongen dan het meisje. Met de achterliggende gedachte dat de man uiteindelijk het geld gaat verdienen.

Daarom wil ik kijken of ik daar een school kan oprichten om zo voor meer meisjes onderwijs toegankelijk te maken. Maar er zijn ook andere problemen waar ik me voor wil inzetten: straatintimidatie, menstruatiearmoede en uithuwelijken.”

Je bent al meerdere keren in Afrika geweest. Waarom heb je na al die jaren eindelijk de stap genomen om je baan op te zeggen?
“Ik durf eindelijk de sprong in het diepe te maken, ik volg mijn hart. Dit komt door een samenhang van verschillende evenementen. Denk aan een relatie die uitging, de coronaperiode die we net achter de rug hebben en het feit dat de banenmarkt er op het moment goed uitziet. Ik heb nu nog geen plannen voor hoelang ik daar blijf, maar stel dat ik binnen no-time weer terug ben in Nederland, dan zijn er genoeg mogelijkheden voor leuke banen buiten Saxion. In principe kan ik zes maanden blijven met het toeristenvisum. Maar stel dat ik dan langer wil blijven, dan kan ik heen en weer reizen om die opnieuw aan te vragen. Wie weet ben ik ook over drie maanden alweer terug met alle antwoorden.”

20211027_131059.jpg

In de afgelopen jaren reisde Hilde-Marie van Slochteren meerdere keren naar Afrika. Ze wil zich nu vooral focussen op girls empowerment

Welke antwoorden? Wat hoop je te vinden voor jezelf in Afrika?
“Ik vind het belangrijk om van waarde te zijn voor andere mensen, om zo iemand te zijn. Mijn collega’s zeggen tegen me: ‘Je doet er hier ook toe’, maar in Afrika zijn de mensen dankbaar op een ander niveau. Ik heb het gevoel dat ik daar veel meer voor mensen kan betekenen. Ook miste ik hier de laatste tijd steeds meer om met kinderen te werken, en om voor de klas te staan. Ik heb zelf nooit kinderen kunnen krijgen en ik mis ik het contact met kinderen alleen maar meer.”

Je voelt je thuis in Afrika. Hoe komt dat?
“Het is veel relaxter, minder stress. Het tempo is lager. Daar kunnen we in Nederland nog wel wat van leren. In hun cultuur is het belangrijkste: voor elkaar te zorgen. De liefde en aandacht die mensen daar voor elkaar hebben, is heel bijzonder. Het is echt een wij-cultuur. De vorige keren dat ik in Afrika was, verbleef ik bij families. Die nemen me dan gewoon in huis, zo gaat het daar.

Het is zo’n groot cultuurverschil met Nederland. Op veel plekken is er geen elektriciteit of stromend water. Maar de mensen en de cultuur maken het allemaal waard. Als ik in Afrika ben, mis ik mijn luxeleventje in Nederland niet. Natuurlijk ga ik mijn (ex)collega’s, familie en vrienden wel missen. Gelukkig kunnen we contact houden door te videobellen.”

Linde Verschoor