Docent Ahank Kano-Tarah geeft met podcast stem aan jongeren: “Ze verliezen hoop op een andere baan dan die van fietskoerier”
Eén thema staat centraal in het leven van Ahank Kano-Tarah: jongeren. Ze werkt als docent bij de academie Mens en Maatschappij, is raadslid van de gemeente Enschede en heeft sinds kort een eigen podcast. Daarmee wil ze een stem geven aan een generatie die niet goed gehoord wordt. “We nemen jongeren niet serieus.”
In haar dagelijkse werk als gemeenteraadslid merkt Kano-Tarah dat er bitter weinig naar jongeren omgekeken wordt. “In 9 van de 10 gevallen wordt de mening van jongeren helemaal niet gevraagd”, zegt ze. Is dat omdat maatschappelijke ontwikkelingen de jongeren niet genoeg interesseert? “Zo wordt het wel afgedaan, alsof besluiten van de gemeente hen niet boeit, maar ze hebben juist een hele duidelijke mening over maatschappelijke thema’s.”
In haar nieuwe podcast Jong & Betrokken wil Kano-Tarah jongeren wél de kans geven om hun mening te geven en hun persoonlijke verhaal te delen. “De podcast moet echt iets van de jongeren zelf worden”, vertelt ze. “Ze kiezen de thema’s en de gast nodigt zelf een opvolgende gast uit. Mijn rol is eigenlijk minimaal.”
Geef ze gehoor, geld en tijd
Zo hoopt ze haar steentje bij te dragen en dat jongeren beter zichtbaar worden in de maatschappij. “Geef ze gehoor, geld en tijd”, zegt ze daarover. Belangrijk, want Kano-Tarah merkt dat jongeren de hoop om gezien te worden beginnen te verliezen. “Ze zeggen bijvoorbeeld: Ik kan solliciteren voor een baan die ik écht wil, maar ik krijg toch geen andere baan dan die van fietskoerier.”
Foto's: Marlene Mahn
Opkomen voor mensen en ze een stem geven, het zat er al vroeg in bij Kano-Tarah. “Ik vind vrij snel ergens wat van en heb altijd al een sterke mening gehad”, zegt ze. De politiek trok haar om die reden al snel: al op jonge leeftijd werd ze actief bij de Jonge Socialisten.
Jaren later komt de politiek weer op haar pad. Toen ze drie jaar geleden aangespoord werd om zich kandidaat te stellen voor gemeenteraadslid van Enschede voor GroenLinks. Ze kreeg een flinke meerderheid van de stemmen. Maar ze kwam bepaald niet in een warm bad terecht. “Het was echt een giftige omgeving. Er werden bijvoorbeeld collega’s belachelijk gemaakt omdat ze de Nederlandse taal niet goed beheersten.”
Voor deze mensen kwam ze op, bijvoorbeeld door de burgermeester te confronteren met haar verhaal. “Als je burgervader bent van alle mensen, dan moet je ook voor iedereen opkomen.” Dat sommige collega’s geen hoi of doei meer zeggen, neemt ze op de koop toe. “Dat is dan maar zo. Als je je niet uitspreekt, verandert er ook niets.”
Kano-Tarah zal altijd blijven opkomen voor jongeren en minderheden, zegt ze. “Ik ben niet van de spelletjes en het theater. In de politiek sta ik voor inclusie, diversiteit en antidiscriminatie. Als docent sta ik naast de studenten, niet erboven. En met mijn podcast krijgen de jongeren hopelijk een podium.”
Gerelateerde artikelen
Young Saxion X Studium Generale: Grip op je aandacht in een wereld vol afleiding
Column: Iets meer jij
Een wonderlijk fenomeen in het dagelijks leven vind ik toch wel dat allerlei onderdelen van de digitale werkelijkheid mij begroeten alsof ze een persoon zijn. Personificatie heet dit ook wel vanuit de taalkunde, een vorm van beeldspraak. Dit wordt vaak foutief gedaan, bijvoorbeeld als studenten opschrijven: ‘hun onderzoek laat zien dat…’, terwijl zíj natuurlijk iets laten zien door middel van hun onderzoek, maar dat is wel erg taalazijnzeikerig.
De Studentrecensent: een 3,5 voor ‘Het Paard’
Elke dag loop ik van het station naar mijn les en denk ik: wat doet dat gedrocht hier? Je kunt er haast niet omheen, maar ik moet er omheen. Het zielige beest heeft drieënhalve poot, een gekke lichaamsverhouding en je kunt zijn skelet zien. Je kent het wel, het skeletpaard naast Edith Stein.