dev.lokaal.jpg

Bezettingsteller is voorlopig nog hard nodig voor eerlijke verdeling van ruimtes op Saxion

Het liefst zou de Facilitaire Service Organisatie (FSO) de metingen met technologie doen, maar de juiste alternatieven zijn er (voorlopig) nog niet. Dus zijn de tellers voor de benutting en bezetting van de ruimtes op Saxion voorlopig nog hard nodig, zeggen directeur FSO Jan Tromp en manager vastgoed Lian Wienk. “Dit onderzoek zorgt er juist voor dat we beargumenteerd besluiten kunnen nemen over huisvestingvraagstukken.”

Tromp kan zich best indenken dat het bezettingsonderzoek voor sommige docenten afleidend voelt, zegt hij in een reactie op een opiniestuk dat deze week op SaxNow verscheen. Social Work-docente Femke Lansink sprak daarin uit nogal afgeleid te worden door de frequente bezoekjes van de ‘tellers’. Tromp: “Ik kan me best voorstellen dat het verstorend kan werken. Dat is ook de reden dat we de zorgvuldigheid zoveel mogelijk betrachten.”

Toch is het bezettingsonderzoek hard nodig, zegt hij. Bovendien is het ook niet nieuw. “Ook voor corona deden we dit altijd. Dus ik kan me voorstellen dat het nu nieuw voelt, maar dat is het niet.”

Elk kwartiel in week 5 en 6 wordt het bezettingsonderzoek uitgevoerd. Vier keer per jaar dus. Volgens Lian Wienk, manager vastgoed en projecten, is het broodnodig, om zo beargumenteerd besluiten te kunnen nemen over ‘huisvestingvraagstukken’. Ze geeft een voorbeeld. “Jaarlijks krijgen we vragen van diensten en academies, die bijvoorbeeld ruimte erbij willen. Dit soort gegevens zijn daarbij een goed instrument.”

Slimme camera's

Volgens Tromp overweegt Saxion om technologische middelen in te zetten om het gebruik van ruimtes te meten. Maar de juiste middelen daarvoor zijn nog niet voorhanden, zegt hij, het gebruiken van bijvoorbeeld camera’s wil Saxion niet. Een recent voorbeeld van hoe het flink mis kan gaan is er bovendien ook: de Universiteit Leiden hing ‘slimme scanners’ op om personen te tellen in hun gebouwen en ruimtes, maar die bleken veel meer te kunnen dan alleen dat, waardoor de privacy in het geding was. De ophef en woede daarover leidde tot een demonstratie, kamervragen, en de honderdduizend euro’s kostende camera’s zijn daarom inmiddels tot nader orde uitgezet.

Dus gebeurt het onderzoek op Saxion voorlopig nog op de ouderwetse manier. Volgens Wienk zijn de onderzoekers daarbij van te voren geïnstrueerd om zoveel mogelijk inbreuk op het reguliere werk van medewerkers en docenten te voorkomen. “In principe kan het tellen van buiten gebeuren, maar als ze binnen moeten kijken om te tellen, dan vragen ze dat eerst netjes. Als bijvoorbeeld een docent dat dan niet wil, dan kan dat ook, dan gaan ze weer weg.”

Volgens Wienk en Tromp zijn er verder geen klachten binnengekomen bij de afdeling over het bezettingsonderzoek.  “Die hebben ons niet bereikt, op het stuk op jullie website na.”

Bas3

Bas Klaassen

Gerelateerde artikelen

Inloopmarkt Saxion Support Days; “Laten zien wat we aan ondersteuning bieden”

Welzijn, loopbaanontwikkeling of studiehulp; op tal van terreinen biedt Saxion hulp aan studenten en medewerkers. Maar dat is lang niet altijd goed bekend. Een inloopmarkt, die dit jaar voor het eerst wordt gehouden in Enschede, Deventer en Apeldoorn, moet daar verandering in brengen. “We willen medewerkers en studenten een warm welkom geven.”

Organisatie kijkt met ‘grote glimlach’ terug op INTRO nieuwe stijl; evaluatie volgt nog

Zonovergoten dagen en bijna 4000 deelnemers, projectleider Caroline de Graaf kijkt ‘met een grote glimlach’ terug op de INTRO. Die had een nieuwe opzet, waarbij voor het eerst het opleidingsdeel gekoppeld was aan het algemene. Of dat goed heeft gewerkt, wordt nog geëvalueerd. “Maandag werd ik met m’n vermoeide hoofd aangesproken door een student, die me zei dat de INTRO zo gaaf was. Daar doe je het voor.”

Hugo Woertman

Onbezongen held Hugo Woertman: “Wat ik heb meegemaakt bepaalt niet wie ik ben”

Waar hij het meest van geniet op Saxion? Het contact met de studenten, zegt huismeester Hugo Woertman. Niet in het minst omdat hij zichzelf in hen terugziet, vertelt hij in dit openhartige interview, over verbinding, verlies en de zoektocht naar identiteit. Wat dat laatste betreft heeft hij ook troost voor de studenten. “Ik ben zelf 55 en weet ook nog niet helemaal wie ik ben, of wat ik precies wil.”