Diversiteitslaken

Lhbti+-studenten en medewerkers moeten zich welkom en veilig voelen, zo verklaarde Saxion met het ROC van Twente en de Universiteit Twente afgelopen dinsdag in een webinar. Een belangrijk en mooi statement. Want er zijn grote problemen met de acceptatie van deze groep. Zo werd Saxion-student Gerardo Kenzo Sno deze zomer door tien man in elkaar geslagen, naar verluidt door een groep van tien homo-haters.

Het webinar werd niet toevallig gehouden op Diversity Day, een onderwerp dat hoog op de agenda staat. Vooral overheidsinstellingen, ook Saxion, maken actief werk van diversiteit. Mees Wijnen werd begin dit jaar benoemd tot adviseur diversiteit en inclusie. In een interview zegt hij: “We willen dat ons personeelsbestand een betere afspiegeling wordt van de samenleving, dat het onderwerp een rol krijgt in ons nieuw onderwijsmodel en dat docenten geschoold worden in diversiteit en inclusie.”

Ook dat is een mooi statement, waaruit de beste bedoelingen spreken. Maar, de woorden en ambities zijn zó algemeen, dat ze onderliggende problematiek ontwijken. Want waarom moet een doel van Saxion zijn om een afspiegeling van de samenleving te zijn, en hoe wil je dat bereiken? Het is en blijft toch handig als een docent voor de klas staat, in plaats van een bakker. En hoe krijgt diversiteit een rol in het onderwijsmodel? Het is onwenselijk als een diversiteits-medewerker een vinger in de pap krijgt bij het curriculum. Die verantwoordelijkheid ligt maar bij één partij: de opleiding zelf.

Containerbegrip

Er zijn meer problemen met het containerbegrip diversiteit. Afgelopen weekeinde bleek dat het Amsterdam Baroque Orchestra geen subsidie krijgt, waarbij één van de drie redenen was dat “de organisatie klein is en geen culturele diversiteit kent”. En de emancipatorische Black Lives Matter-beweging, heeft ondanks haar urgente en ideële doelstelling om racisme uit te bannen, een negatieve bijklank wanneer alle blanke mensen a priori impliciet (en expliciet) als racist worden weggezet.

Inzet voor emancipatie van groepen in de samenleving en een statement maken tegen geweld, is een belangrijk instrument voor een hoger onderwijsinstelling richting een beter Nederland. Maar dat instrument moet zorgvuldig ingezet worden. Want ja, het is bewezen dat diverse teams beter werken en natuurlijk moet iedereen zich welkom voelen en zichtzelf kunnen zijn. Maar als dat weer leidt tot uitsluiten van anderen, of doorsijpelt in politiek correct beleid en zelfs onderwijs, dan schiet het middel haar doel voorbij.

In het webinar sprak Saxion-studente Tessa Losse, vanuit haar rol als voorzitter van LHBT+ studentenvereniging Exaltio. Zij hebben een buddy-systeem opgezet, vertelde ze, zodat een lid altijd contact kan opnemen als die zich bedreigd voelt op straat. De dappere Losse, die zelf in een omgeving opgroeide waar het geen probleem was haar geaardheid te ontdekken, neemt het op voor jongeren die niet die luxe hebben. Op die mensen – studenten en medewerkers – moet Saxion zich in haar beleid richten. Dat vraagt om focus en gerichte ambitie, niet om een diversiteitslaken over de hele hogeschool.

Met het (hoofd)redactioneel commentaar wil SaxNow de discussie op inhoud aanjagen. Reageren of zelf een onderwerp aansnijden? Dat kan op onze socials of mail: [email protected]