Innovatieve medewerker ZGT kwam er dankzij studenten: schattige 'Peet' helpt kinderen van hun prikangst af

De nieuwste medewerker van de kinderafdeling van het ZGT in Almelo is nog geen meter groot. Hij heeft grote ogen, knopjes op zijn handen en oren, een buik en bovenbenen van nephuid, een beperkte woordenschat en is vooral heel erg pluizig. Peet de Diabeet, een interactieve prikpop, helpt kinderen met diabetes sinds deze maand van hun prikangst af. ‘Peet’ werd grotendeels door Saxion-studenten ontwikkeld.

Zijn zachte vachtje mag uitnodigen tot knuffelen, maar onder het pluche van Peet gaat een serieuze missie schuil, vertelt Max Analbers. Analbers (30) is docent op Saxion en innovatieadviseur bij het ziekenhuis in Almelo. Prikangst onder kinderen met diabetes is een probleem. Analbers: “Het ziekenhuis is voor kinderen op zich al een enge omgeving en als ze dan hun eerste spuitje op zichzelf moeten zetten, gaat dat vaak met angst gepaard.”

Hilde IJzebrink, diabetesverpleegkundige op de kinderafdeling, ziet het in de praktijk. “Eigenlijk vinden alle kinderen het heel spannend.” Het oefenen kan dan ook soms een worsteling zijn, bevestigt ze.

Maar zie daar; sinds begin deze maand is Peet de Diabeet officieel ‘in dienst’ van het ziekenhuis. “Kinderen vinden hem geweldig”, zegt IJzebrink. “Ik had vanochtend nog een patiëntje die hem op de kast zag staan én gelijk zei; mag ik daarmee knuffelen?”

Analbers schat dat Peet sinds zijn komst zo’n één a twee kinderen per week helpt. Ook als het kind niet gelijk goed zit met de spuit, is de elektronische respons net zo zacht als de knuffel. De verpleegkundige bepaalt via een app welke standaardzin Peet dan zegt. “Je zit niet helemaal op de goede plek”, zegt hij dan bijvoorbeeld. En als het kind wel goed zit: “Wat knap van je, je hebt het goed gedaan.”

Max Analbers met Peet de Diabeet, de interactieve prikpop die hij onder meer met studenten ontwikkelde. Die is sinds begin deze maand ook echt in gebruik op de kinderafdeling. Foto's: SaxNow

Echte innovatie

Voor zover bekend is ‘Peet de Diabeet’ de eerste interactieve prikpop om kinderen met diabetes te helpen. En het idee ontstond op Saxion, in eerste instantie bij Analbers, die eerst nog dacht aan een pop met een stoma, iets wat hij ergens anders had gezien. “Maar ik kreeg al snel te horen dat daarmee maar een heel kleine groep patiënten geholpen zou worden. Kinderen met diabetes, dat is een veel grotere groep.”

Voor Peet was er voor hen alleen een groene knuffelkikker. Maar die voelde niet huidecht, gaf geen feedback zoals Peet, en bleek ook niet echt ‘prikproof’. “Dat is nu meer een speldenkussen.”

Aan Peet werkten twee verschillende groepen studenten tijdens hun Smart Solutions Semester. Analbers ziet de pop echt als een succesverhaal van die vorm van onderwijs. Wat daarbij scheelt is dat de studenten uit studies kwamen die ook allemaal raakten aan dit project: Verpleegkunde, Gezondheid & Technologie, Fashion & Textile Technologies en Mechatronica bijvoorbeeld.

De studenten ontwikkelden de pop grotendeels zoals hij er nu ligt. Ze ontwikkelden een compleet prototype, inclusief kleren, speakertje voor feedback en deden ook onderzoek naar behoeftes onder ouders en kinderen.

Er werd er wel een gespecialiseerd bedrijf (Smartrobot.Solutions) ingeschakeld om uiteindelijk tot de echte Peet te komen. Analbers laat de oude versie zien. “Die van studenten had een loszittend hoofd en een losse schouder en was ook qua schoonhouden niet helemaal geschikt voor een ziekenhuis. En dat mag je ook niet verwachten. Maar echt, zonder studenten was Peet er niet geweest”, zegt Analbers.

Peet de Diabeet naast het volledige door studenten ontwikkelde prototype dat tot zijn geboorte leidde. In zijn borstzak heeft een kind een knuffel van een leeuwtje gestopt. Foto's: SaxNow

Meerdere varianten voor drukke Peet?

Peet – de naam verklapt het al- is trouwens een jongetje. Waarom geen Greet de Diabeet? Het idee daarbij is dat meisjes het niet erg vinden om met een jongenspop te spelen, maar jongens het vaak wel ingewikkeld om met een meisjespop te spelen. Dat bevestigt verpleegkundige IJzebrink. “Jongens vinden een pop vaak al niet stoer, laat staan een meisjespop. Bij meisjes speelt dat niet.”

Toch sluit Analbers niet uit dat er ooit een meisjesversie bijkomt. “De fabrikant van de pop heeft ook een meisjesvariant en werkt ook aan een non-binaire versie.”

De komende tijd wordt Peet eerst goed ingewerkt. Daarna wordt via gesprekken met kinderen met diabetes en hun ouders zijn gebruik geëvalueerd. Analbers denkt dat Peet ook een uitkomst kan zijn voor andere ziekenhuizen.

In het ZGT is hij nu in ieder geval al razend populair. Zo populair, zegt Analbers, dat hij hem maar even mocht lenen. “Breng je hem wel snel terug, kreeg ik te horen, toen ik hem net pakte op de kinderafdeling.”

Dus eindigt dit interview abrupt. Peet moet weer aan het werk: op de kinderafdeling staan al nieuwe patiëntjes op hem te wachten.