Amerikaanse studenten geschokt, maar niet verrast door bestorming Capitool
Gechoqueerd, maar niet verbaasd - dat waren twee Amerikaanse Saxion-studenten toen ze woensdagavond de bestorming van het Capitool door Trump-fans zagen. Zowel Sebastian Yost als Molly Stenhouse hopen dat het gewelddadige incident een keerpunt is in de Amerikaanse politiek: een eind aan de diepe polarisatie.
This article is also available in English
Nee, de twee studenten zijn geen Trump-aanhangers. Sebastian Yost (eerstejaars creative media and game technologies), die in South Carolina woont, vond de beelden ‘erg stressvol’. “Het ergste is dat je niet eens verbaasd bent. We konden deze geweldsexplosie aan zien komen, omdat het land zó verdeeld is. Maar ik ben wel hoopvol. Misschien dat dit moment nodig was om het ware gezicht van de fascistische Trump en zijn aanhang te laten zien.”
"Ik heb net mijn visum en ga als het kan naar Nederland omdat ik in een land wil wonen waar je jezelf kunt zijn”
Yost groeide op in het zuiden van de Verenigde Staten, waar de republikeinen de scepter zwaaien. “Een conservatief en weinig tolerant gebied. Als lid van de LHBTI-gemeenschap voelde ik me er niet prettig”, zegt Yost. “Die balans slaat steeds meer door richting intolerantie, ook waar ik nu woon. Ik voel me lang niet altijd veilig. Daarom koos ik ook voor een opleiding in Europa. Ik heb net mijn visum en ga als het kan naar Nederland omdat ik in een land wil wonen waar je jezelf kunt zijn.”
Is de komende president Joe Biden de oplossing voor de problemen in de VS? Yost denkt van niet. “De intolerantie zit zó diep in de samenleving. Maar ik heb hoop dat we op een keerpunt zijn aanbeland. De verandering moet uit de lokale gemeenschappen komen, daar moeten de mensen weer bij elkaar komen.”
"De president, die de hele boel ophitste, bleef afwezig. Hij riep zijn honden niet terug"
Molly Stenhouse (international class physiotherapy) is getrouwd met een Nederlander en woont in Enschede. “Mijn man is een nieuwsjunk en attendeerde me op het nieuws”, zegt ze. “De beelden van het Capitool waren een grote schok en maakten me woedend, ik was echt bang dat er grootschalig geweld zou plaatsvinden. En de president, die de hele boel ophitste, bleef afwezig. Hij riep zijn honden niet terug.”
Amerika is volgens Stenhouse een diep verdeeld land, en ze vindt het hoog tijd dat de bewoners op zoek gaan naar hun gemeenschappelijkheden. “Toen ik hier kwam legde mijn man het poldermodel uit. In De Verenigde Staten is het: the winner takes all. Dat werkt polarisatie in de hand. Wat dat betreft kan Amerika leren van Nederland.”
Familie
Die polarisatie werkt door in de familie van Stenhouse. Zij een democraat, haar ouders beide republikein. “Met mijn vader praat ik daarom nooit over politiek, omdat het een wig tussen ons zou drijven. Met mijn moeder kan het wel, zij het oppervlakkig. Met haar belde ik gisteren over het nieuws. Deze verdeeldheid binnen familie, zie je in de hele Verenigde Staten. Als families al niet breken door deze polarisatie, dan is er altijd nog een enorme grijze olifant in de kamer.”
Coverfoto: Blink O'fanaye // flickr.com/photosblinkofanaye
Gerelateerde artikelen
Cartoon GUUS: AI
GUUS is terug. En niet alleen: net als vele studenten schakelde hij elektronische hulp in, al maakte hij deze tekening gewoon zelf.
Eenzaamheid, schaamte en toch groeien: wat corona voor mijn studietijd betekende
Vijf jaar geleden begon de coronacrisis – die voor veel studenten alles op z’n kop zette. Ook voor SaxNow-stagiaire Emy, die juist toen aan het hbo begon. In dit persoonlijke verhaal spreekt ze met leeftijdsgenoten en de studentendecaan, maar blikt ze bovenal zelf terug: op een tijd van verwarring en twijfel, maar ook van groei. “Zonder corona had ik dit verhaal nooit geschreven.”
Zeven eeuwen Enschede in één dichtbundel; Jos Eertink over de kracht van poëzie
Wat in 1325 begon met stadsrechten, is nu vastgelegd in de lijvige poëzie-bundel Enschede 700. Jos Eertink, redacteur bij Marketing & Communicatie, hielp mee aan de samenstelling van deze bijzondere editie van het collectief Dichters in Enschede. “Het mooiste is dat we het verleden terugbrengen met deze gedichten”, zegt hij over de bundel over zijn geboortestad.